فرض کنیم یه توریستِ خارجی، قصدِ ایران گردی داره و از یه نفر می‌خواد که شرایط و جاهای دیدنیِ استان های مختلف رو به استحضارش برسونه.
خب راهنما احتمالاً این‌طور راهنماییش رو شروع می‌کنه:
«همدان یکی از شهر‌هایِ قشنگِ ایرانه که دارای آب و هوای پرفکتی هستش! همچنین آرامگاهِ بسیاری از مشاهیرِ ایرانی در این شهر وجود دارن. از جمله بابا‌طاهر و ابوعلی سینا و غیره. از شیراز برات بگم چقدر خوبه. شیراز هم همین ویژگی‌ها رو داره، منتها با آب و هوایِ کمی گرم تر! تخت جمشید هم که معروفه خودت باید بشناسیش. خب...از شیراز بگذریم. حالا یه کم پایین‌تر از شیراز به سمت چپ بپیچ؛ خب؟! اونجا معروف ترین و خفن ترین و خاک بر سـ... اهم... خلاصه بهترین استانِ ایران رو می‌بینی. کلی رکورد جهانی داره. ببینم...دمای ©°54 رو تو عمرت از نزدیک دیدی؟! خوزستان خودش یه کتابِ گینسِ وُلِک؛ کلی چیز میز داره. وُیـْـــی [wyyyyy] نَفْتِش رو بگو! باید نفتشو ببینی...از زمیناشون شره شره نفت بیرون می‌ریزه. گاز هم همین‌طور. ولی من هیچ‌وقت نفهمیدم چرا خودشون هیچ استفاده ای از گاز ندارن. ساعتِ 2 بعد از ظهر که می‌شه این کدبانوهای خوزستانی چادر مشکی به سر، سرِ تقاطعِ خیابونا می‌ایستن و با گرمای طبیعی‌ِ آسفالت ناهارشونو می‌پزن...اونوخ ازشون که بپرسی چرا با اجاق گاز کار نمی‌کنید؛ با تعجب می‌گن: "گاز؟! وُلِک گاز دیگه چیه؟! ما فقط گاز رو صادر می‌کنیم، کاربرد دیگه ای نداره." تازه گرد و خاک هم به کلکسیون افتخاراتشون اضافه شده. خلاصه سرتو درد نیارم...خوزستان بهترینه! بهتره اول بری خوزستان. ده دقیقه...فقط ده دقیقه تو هوای آزادش بمون اگه [برنز] نشدی تف کن تو صورت من! صد در صد تضمینی. چه مَردمِ خونگرمی هم داره...اگه فردِ خونسردی بینشون پیدا کردی دو دیقه بذارش زیر نورِ مستقیمِ آفتاب...خونگرم که سهله...خونش برات قُل‌قُل می‌کنه.»
پی نوشت: پیش‌بینی شده بود چند روز‍ِ دیگه گرد و خاک وارد خوزستان می‌شه! لامصب گرد و خاکِ دلش برامون تنگ شد. امروز تشریف فرما شدن.
